محمدرضا یزدی هنرمند مجسمه‌ساز در گفتگو با خبرنگار صبا درباره نمایشگاه «نبض بی‌جان» و مجموعه آثاری که به نمایش می گذارد، توضیح داد: این نمایشگاه شامل مجموعه آثاری است که در طول سه سال اخیر ساخته ام و در ادامه آثار قبلی من با موضوع ماشین هایی است که فعالیت های انسانی از آنها سر می زند و به شکلی کار می کنند که فعالیت های انسانی مانند تنفس کردن را در آنها می بینیم.

وی با اشاره به مفهوم استعاری این آثار بیان کرد: این آثار استعاره ای از تسلط ساختار بر طبیعت انسانی است که گاهی این ساختار، تکنولوژی و دست ساخته های بشری است و بی آنکه متوجه باشیم، تحت سیطره و تسلط دست ساخته های انسانی قرار می گیریم و گاه این ساختار، عقاید و باورهای انسانی است که در گوشه و کنار دنیا بشر را به اسارت خود درآورده به طوری که او را از طبیعت خودش دور کرده است.

محمدرضا یزدی در این نمایشگاه ۹ اثر در ابعاد مختلف ۶۰ سانتی متر تا ۴ متر و نیم با استفاده از متریال آهن و چوب پیش روی مخاطبان قرار می گیرد.

در بیانیه این هنرمند که در اختیار خبرگزاری صبا قرار داده، آمده است: «آنها جای ما نشسته اند! گویی به جای ما زندگی می کنند، برای ما تصمیم می گیرند و تقدیر ما را رقم می زنند.

مسئله به فردیت انسان امروز بازمی گردد. چاپلین در «عصر جدید» انسانی را نشان می دهد که به شکلی نمادین تحت سیطره ماشین های خیالی قرار گرفته است. در واقعیت امروز، این چیرگی نه تنها بر جسم که بر ماهیت و عواطف انسانی نیز تأثیر گذاشته است. این سلطه تنها به ماشین ها منتهی نمی شود. عقاید و باورهای متخاصم در گوشه و کنار جوامع، بساط این دگرگونی فریبنده را فراهم آورده اند. هر جا که انسان باشد، آنها تکثیر می یابند.

ساختارهایی پیچیده و گره خورده که هر مقدار خود را از آن دور بدانیم، همچنان جزئی ازاین پیکره درهم تنیده ایم. چرخه ای که در آن فردیت انسان ها در خدمت برپا نگاه داشتن نظام قدرت، به تاراج می رود تا این پیکره موهوم به حیات خویش ادامه دهد و این تعبیری است که از وضعیت انسان در مواجهه با انبوهی از ساخته های دست و ذهنش دارم؛ جایی که ساختار بر طبیعت غلبه می یابد. این دغدغه خاستگاه شکل گیری پیکره های من است.»

فاطمه حامدی خواه