به گزارش «صبا»،محدثه حیرت؛ بازیگری که با فیلم متفاوت و خوب
«ائو» به دنیای سینما آمد، نقش اصلی فیلم «پاسیو» یعنی «مینا» را بر عهده دارد. محدثه
حیرت در همین چند تجربه ثابت کرده که بازیگر توانمندی است. گفتوگو او با «صبا» را
در ادامه میخوانید.
شما دو سال پیش با فیلم «ائو» وارد دنیای
بازیگری شدید، فیلمی که مورد توجه منتقدان قرار گرفت، بعد از اکران فیلم «ائو» و
نمایش آن، چه اتفاقاتی در دنیای حرفهای برایتان پیش آمد؟
فیلم سینمایی «ائو» بیش از آنکه در جشنواره فجر ملی دیده
شود در جشنواره فجر جهانی دیده شد و توجه منتقدان و اهالی سینما را به خود جلب کرد.
به هر حال این موضوع برای من بهعنوان بازیگر اتفاق خوبی به حساب میآید چنانکه
در جشنواره جهانی فجر امسال که با «پاسیو» حضور داشتم، همه من را با فیلم «ائو» میشناختند
و به یاد میآوردند. اینکه بازی من در آن فیلم در ذهن اهالی سینما ماندگار شده،
اتفاق خوبی است. منتقدان لطف داشتند و در موارد بسیاری درخصوص بازی بازیگران این
فیلم نوشتند اما من فکر میکنم یکی از دلایل ماندگاری «ائو» این است که فیلمی به
زبان ترکی بود و از این حیث شبیه خیلی از آثار رایج در سینمای ایران نبود.
برای ورود به دنیای بازیگری آن هم در مدیوم
سینما انتخای فیلمی مثل «ائو» که یک اثر تجربی و به زبان ترکی بود، کار پرریسک و
چالشبرانگیز بود که شما انجام دادید، چرا که به هر جهت این امکان وجود داشت فیلم
و بازی شما آنطور که باید و شاید دیده نشود!
درست است با شما موافقم، اما «ائو» در کنار تمام اتفاقات
مثبتی که برای من به همراه آورد یک نکته منفی نیز داشت و آن، این است که خیلیها هنوز
فکر میکنند اگر محدثه حیرت را برای ایفای نقش انتخاب کنیم، نکند لهجه داشته باشد
یا نتواند خوب فارسی صحبت کند. نمیگویم «ائو» و بازی در آن برایم خوب نبوده است
اتفاقا برعکس؛ «ائو» یک شانس و معجزه بود اما به هر جهت این نکته منفی را هم بهدنبال
داشت. البته نمیشود گفت صددرصد «ائو» باعث شکلگیری چنین ذهنیتی شده است، من در
«پاسیو» نیز در سکانسی به زبان ترکی صحبت میکنم و همین مسئله هم باعث شده که
دوستان کمی به داشتن یا نداشتن لهجه من شک کنند. اما از حسنهای «ائو» هم باید
گفت. خوشبختانه بازی من در فیلم «ائو» باعث شده است، کسانی که آن را دیدند و به من
پیشنهاد بازی میدهند، دیگر نیازی برای گرفتن تست نبینند و بهنوعی نسبت به بازی
من تا حدی اطمینان خاطر داشته باشند.
اما جالب است هر دو کاری که تا امروز از شما
اکران شده جزو آثار گروه هنر و تجربه هستند، خودتان به ایفای نقش در فیلمهای تجربی
بیشتر علاقه دارید یا بر حسب اتفاق چنین چیزی در کارنامه شما پیش آمده است؟
انتخاب «ائو» برای من خیلی اختیاری نبود اما در «پاسیو» بر
حسب شانس چنین چیزی پیش آمد. زمانی که برای بازی در فیلم «پاسیو» با من تماس
گرفتند فقط متوجه شدم این فیلم اولین تجربه بلند یک کارگردان خانم است و همین
مسئله برایم جذاب بود. از طرفی دیگر «ائو» اثری سینمایی محصول شهر زادگاه خود من
یعنی تبریز بود و اینکه حالا پیشنهادی داشتم از تهران که در آن بازیگران حرفهای و
شناختهشده حضور داشتند، مهم بود. اینکه «پاسیو» هم فیلمی در فضای هنر و تجربه
بود کاملا اتفاقی و یا بهتر بگویم بهمثابه یک شانس بود. واقعا از این اتفاق
خوشحالم چرا که به نظرم فیلمهای تجربی نگاه متفاوتتری را در خودشان مستتر دارند
و از کلیشههای رایج خالی هستند. فیلم سوم کارنامه کاری من باز هم یک اثر در فضای
هنر و تجربه است اما فیل چهارمی که در آن بازی کردهام، مربوط به سینمای بدنه است.
معتقدم بازی در فیلمهای تجربی و سینمای بدنه باهم تفاوتهایی دارند و همچنان
تمایل دارم در فیلمهای تجربی بازی کنم.
این تفاوتها به چه چیزی برمیگردد؟
در فیلمهای تجربی همانطور که از اسمشان پیداست، میتوانی
تجربیات جدیدی کسب کنی و دست به تجربه کردن بزنی و از این حیث کاملا جذاب است، در اینگونه
فیلمها استعداد و خلاقیت خود بازیگر بیشتر دخیل است اما در سینمای بدنه بازیگر
محدودتر است و باید آنچه در فیلمنامه و مد نظر کارگردان وجود دارد را ایفا کند و
آنقدر مجال تجربه کارهای جدید نیست. البته من در آثار هنر و تجربه هم در تعامل و
بنا به نظر کارگردان جلو میروم اما خودتان بهتر میدانید که هنر و تجربه شرایط
بهتری را برای کشف و شهود جدید در دنیای هنر فراهم میکند، به همین سبب فضای فیلمهای
هنر و تجربه برایم بسیار خوشایند است.
فیلم سینمایی «پاسیو» نگاهی به عشق و تنهایی در
دنیای امروز دارد، شاید به عشق به طرق مختلف در سینما پرداخته شده باشد اما عشق و
تنهایی و انتخاب میان این دو، آن هم در جبر دنیای امروز کمتر مورد توجه فیلمسازان
قرار گرفته است!
فیلمنامه روزهای اول بهصورت دیگری بود، بعد از اینکه از
سفر برگشتم با فیلمنامهای مواجه شدم که تفاوت پیدا کرده بود و اتفاقا این تفاوت
جهت مثبت داشت. فیلمنامه دوم برای من بهمراتب شیرینتر و جذابتر بود چرا که از
کلیشههای رایج خالی شده بود. فیلمنامه اول بار عاشقانگی زیادی داشت اما در
فیلمنامه دوم یک دوراهی برای شخصیت مینا شکل گرفته بود و حالا عشق و تنهایی کنار
هم دیده میشدند و معنا میگرفتند. این نکته برایم بسیار مهم بود، آنقدر که بعد از
خواندن فیلمنامه دوم از خانم بحرالعلومی بهخاطر ایجاد این تغییرات تشکر کردم. در
فیلمنامه دوم شخصیت «مینا» ابعاد بیشتری پیدا کرده بود و بهنوعی دوقطبی بود و
میان تنهایی و انتخاب عشق مردد و درگیر بود، همین موضوع باعث شد من جای بازی
بیشتری داشته باشم.
اما «پاسیو» در جشنواره فجر جهانی دیده شد، خود
این فیلم برای شما چه برآیندی داشت؟
اینکه من بهعنوان یک بازیگر که تازه اول راه هستم،
توانستم با فیلم دوم خود برای دومین سال پیاپی در جشنواره حضور داشته باشم و
اتفاقا هر دو این فیلمها دیده شود، اتفاق بسیار خوبی است چرا که آینده بهتری را
قطعا برایم رقم خواهد زد. «پاسیو» برای من بر آیندهای مثبت بسیاری داشت، همین که
باعث شد به تهران بیایم و پیشنهادات بیشتری داشته باشم یکی از اتفاقات خوب آن است.
اما در حال حاضر که مدتهاست از ساخت این فیلم گذشته و فاصله گرفتم، به نظرم میرسد،
میتوانستم از خودم بازی بهتری ارائه دهم.
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است